Struktury elementów konfiguracji

Jedną z najważniejszych korzyści, jakie daje zarządzanie konfigurację, jest możliwość modelowania relacji między komponentami informatycznymi. Po zidentyfikowaniu tych relacji można utworzyć połączenia między elementami konfiguracji modelujące sytuację ze świata rzeczywistego. Na przykład stacja robocza składa się z komputera, systemu operacyjnego i aplikacji. Stacja robocza jest podłączona do sieci i korzysta z niej. Właściwe zrozumienie relacji zachodzących między komponentami informatycznymi umożliwia przeprowadzanie szczegółowej analizy wpływu proponowanej zmiany.

1. Stacja robocza
2. Serwer sieciowy
3. Drukarka sieciowa
4. System operacyjny
5. Aplikacje

Moduł zarządzania konfiguracją umożliwia zarządzanie komponentami informatycznymi i relacjami tworzonymi przez użytkownika. Jest to szczególnie przydatne w zarządzaniu zmianami i problemami. Jeśli na przykład przeprowadzana jest zmiana elementu konfiguracji, dzięki zdefiniowanym relacjom można ocenić jej wpływ na inne komponenty. Zarządzanie konfiguracją ułatwia także identyfikowanie elementów konfiguracji, które stanowią źródłową przyczynę incydentów itp.

Tworząc strukturę, można łączyć elementy konfiguracji w różnorodny sposób. Na poniższym diagramie drukarka jest połączona z komputerem. Komputer jest elementem nadrzędnym dla drukarki, a drukarka jest elementem podrzędnym dla komputera.

1. Nadrzędny
2. Podrzędny

Podczas łączenia dwóch elementów za nadrzędny element konfiguracji automatycznie uznawany jest element wybrany jako pierwszy. Strzałka relacji wskazuje kierunek wpływu. Innymi słowy pokazuje ona, że podrzędny element konfiguracji odczuwa skutki działań wykonywanych na nadrzędnym elemencie konfiguracji, ale nie odwrotnie.